Name: Smętarz dla zwierzaków
Released: 2019-05-03

Powstała w 1983 roku powieść Stephena Kinga od lat cieszy się niesłabnącym powodzeniem, zdobywając serca (i umysły) kolejnych pokoleń czytelników. Jest zarazem sztandarowym przykładem geniuszu Kinga, który w brawurowy sposób potrafi połączyć codzienność z tym, co nadprzyrodzone. W konsekwencji odwołuje się do naszych najciemniejszych instynktów. „Smętarz dla zwierzaków” to nie tylko znakomity thriller/horror, to także opowieść o stracie i miłości.
- Wychowywałem się na książkach Stephena Kinga – mówi Mark Vahradin, producent filmu – „Smętarz…” był jedną z moich ukochanych książek. Pozostawia w czytelniku niezatarty ślad, dotyka czegoś bardzo osobistego. To w końcu opowieść o realnym dramacie, rodzinnej tragedii – a to coś, co każdy potrafi zrozumieć.
Dla producenta Lorenzo di Bonaventury to drugie filmowe spotkanie z prozą Kinga, wcześniej wyprodukował obraz „1408”. – Jestem wielkim fanem horrorów psychologicznych – mówi twórca – „Smętarz…” to emocjonująca historia, której rdzeniem jest sposób, w jaki radzimy sobie ze stratą, nasza reakcja na śmierć kogoś bliskiego, nasz gniew.
Twórcom zależało, by historia, którą widzowie zobaczą na ekranie, była możliwie realistyczna i współczesna. Kluczowym zadaniem było więc znalezienie odpowiedniego reżysera (a jak się okazało później – reżyserów). Di Bonaventura: – Spotkaliśmy się z wieloma reżyserami, niektórzy z nich to wielkie sławy. Podczas tych poszukiwań obejrzeliśmy mnóstwo filmów. Jednym z nich był obraz „Gwiazdy w oczach” reżyserskiego duetu Kevin Kölsch i Dennis Widmyer. Poczuliśmy, że właśnie takich ludzi szukamy. Ich film jest tak cholernie surrealistyczny! Wiedziałem, że chcemy z nimi pracować.
Dla Kölscha i Widmyera, specjalistów od horrorów, praca nad dziełem mistrza horroru – Stephena Kinga – była jak spełnienie marzeń. – Kiedy usłyszeliśmy – mówi Widmyer – że chcą przenieść na duży ekran „Smętarz…”, wiedzieliśmy jedno – chcemy brać w tym udział! Wbrew pozorom, to wcale nie było takie proste. Musieliśmy przekonać producentów do naszej wizji.
Reżyserzy podkreślają, że najważniejsze w powieściach Kinga wydaje im się stałe połączenie bohaterów z rzeczywistością – mimo nadprzyrodzonych okoliczności, w jakich się znaleźli. Widmyer: – Książka jest absolutnie przerażająca, ale nie gubi kontaktu z rzeczywistością. Oprócz warstwy horroru mamy też solidny dramat. „Smętarz…” spośród wszystkich książek Kinga być może najmocniej opowiada o bardzo ludzkiej emocji – o gniewie. To opowieść o mężczyźnie, który wbrew wszystkiemu, wbrew rozsądkowi, próbuje uratować swoją rodzinę. To właśnie gniew jest punktem wyjścia dla tej historii, nie rozpoczyna jej nic nadprzyrodzonego, nic z zewnątrz.
Kevin Kölsch podkreśla, że nowa filmowa wersja książki nie jest w żadnym razie remake’em poprzedniej. – Dla nas to zupełnie nowa adaptacja prozy Kinga. Jestem fanem poprzedniej, ale to osobne filmy. Chcieliśmy opowiedzieć naszą wersję tej historii. Dlatego niektórych rzeczy, które są w książce, nie ma w naszym filmie. Wierni fani Kinga znajdą też kilka niespodzianek, pewnych rzeczy nie będą się spodziewać. A jednak co do esencji książki – pozostajemy jej wierni.
- Kocham horrory, które przenoszą rodzinę na inny poziom funkcjonowania, a King jest mistrzem w eskalowaniu tych dramatów – mówi Wydmyer – Przecież „Lśnienie” jest tak naprawdę opowieścią o rozbiciu rodziny na skutek alkoholizmu i uzależnień jednego z jej członków. Horrory eksplorujące normalne życie są najciekawsze.
Za scenariusz filmu odpowiada Jeff Buhler. Również on ma osobiste doświadczenia związane z prozą Kinga. Któregoś roku otrzymał „Smętarz…” od rodziców pod choinkę. – Kiedy już wszedłem w ten świat, nigdy nie chciałem go opuścić – mówi scenarzysta – Powieści Kinga to jeden z podstawowych elementów mojego dorastania. Ale dopiero kiedy byłem dorosły, zrozumiałem, o czym te książki tak naprawdę są. I to okazało się jeszcze bardziej przerażające, ponieważ źródłem prawdziwego horroru nie są wydarzenia nadprzyrodzone, tylko te realne. Najstraszniejszym potworem w tym horrorze jest strata i to, co potrafi robić z człowiekiem. King przedstawia nam postaci tak bardzo realne, to tak naprawdę ludzie, którzy z powodzeniem mogliby mieszkać w sąsiednim domu. A później stawia ich w sytuacjach, w których muszą dokonać decyzji niemożliwych. Patrzysz na to i krzyczysz „Nie rób tego!”, ale wiesz, że to zrobią.
- Publiczność horrorów stała się w ostatnich latach bardziej wyrafinowana – mówi Buhler – Oczekuje pełnokrwistych postaci i motywacji ich działań, emocjonalnego zaangażowania. Dlatego zależało nam, aby film był całkowicie współczesny.
Reżyserzy dołożyli wszelkich starań, aby zachować balans między światem realnym a nadprzyrodzonym. Jedną z najpoważniejszych zmian w filmowej adaptacji książki jest postać dziecka Creedów, które ginie, potrącone przez ciężarówkę, a później zostaje wskrzeszone. W powieści to dwuletni syn, w filmie ośmioletnia dziewczynka. Twórcy potwierdzają, że zmiana wiązała się dla nich z wielkim stresem – chodzi przecież o powieść bestsellerową, znaną na całym świecie miliomom czytelników. Zależało im jednak, by ukazać rodzinne relacje możliwie najgłębiej. Siłą rzeczy, choćby z uwagi na wiek dzieci, Rachel i Louis Creedowie mają ze starszą córką więź głębszą. Pozwoliło to także na pokazanie większej głębi psychologicznej. – Dla publiczności, która zna książkę lub poprzednią adaptację, może to wywołać oczekiwany efekt szoku – mówi Lorenzo di Bonaentura, producent – Ale ta decyzja pozwoliła nam także na głębszą eksplorację zła oraz na pokazanie pewnych aspektów egzystencjalnych, których nie można byłoby pokazać na przykładzie dziecka, które jeszcze nie mówi.
W postać dr. Louisa Creeda wciela się Jason Clarke, który znał wcześniej książkę Kinga, ale scenariusz sprawił, że odebrał ją zupełnie inaczej. – Ta opowieść wbiła się w moją świadomość – mówi aktor – Dziś z łatwością mogę wyobrazić sobie siebie w sytuacji, w jakiej znalazł się Louis. Co byś zrobił na miejscu tego rodzica? Ta historia łamie serce. Na planie ciągle rozmawialiśmy o tym, co zrobić, by nie odjąć tym postaciom wiarygodności. Ta opowieść działa na nas tak mocno właśnie dlatego, że emocje postaci są całkowicie prawdziwe. Oczywiście, to wszystko jest przerażające i wstrząsające, ale ten realizm postaci jest tu kluczowy.
- „Smętarz dla zwierzaków” to jeden z najbardziej wymagających filmów, jakie zrobiłem – mówi aktor – Moim zdaniem, ten film wchodzi na głębszy poziom tego, czym jest horror jako gatunek.
W postać Rachel Creed wciela się Amy Seimetz. – Kiedy Rachel była dziewczynką, jej siostra zmarła na przewlekłą chorobę, za co Rachel zawsze czuła się odpowiedzialna – opowiada Mark Vahradian – Potrzebowaliśmy wyjątkowej aktorki, która umiałaby zagrać kogoś tak straumatyzowanego, a zarazem ciepłego, do którego od razu czujemy sympatię.
Seimetz wspomina, że przygodę z książkami Kinga zaczęła mniej więcej w wieku ośmiu lat. – Myślę, że moi rodzice byli zachwyceni, że w ogóle coś czytam – śmieje się aktorka – Ale prawdę mówiąc, „Smętarz…” to była naprawdę mocna rzecz. Nie opowieść o samochodach czy wampirach, ale opowieść o śmierci, stracie dziecka i o tym, jak próbuje sobie z tą stratą poradzić rodzina. King zawsze pozostaje w połączeniu ze swymi bohaterami – kontynuuje aktorka – Oto mamy rodzinę, którą rozrywa bolesna śmierć dziecka. Zależało mi, by moja postać nie wyrzekła się rodzinnej radości, jaką budowała przez lata i którą widzimy w pierwszych scenach filmu. Rachel znów zaczyna przeżywać tragiczną śmierć Zeldy – swej siostry. A kiedy zdarza się kolejna trauma, King sięga po coś, co zawsze robi wrażenie – zaprzeczenie, wyparcie. Wszyscy umrzemy. Każda sekunda niesie to ryzyko. I ta opowieść jest tym przeczuciem przepełniona. Wszystko to sprawia, że film jest dużo głębszy niż klasyczny horror albo to, co z tym gatunkiem kojarzymy.

Smętarz dla zwierzaków
(Pet Sematary)

„Smętarz dla zwierzaków” – pierwsze reakcje

„Smętarz dla zwierzaków” – drugi zwiastun

Smętarz dla zwierzaków (Pet Sematary)

„Smętarz dla zwierzaków” – pierwsze reakcje

„Smętarz dla zwierzaków” – drugi zwiastun

Smętarz dla zwierzaków

Smętarz dla zwierzaków
(Pet Sematary)