Od 1993 roku seria „Jurassic Park” buduje filmowy świat oparty na motywie przewodnim — świecie zamieszkałym przez dinozaury i nieustraszonych bohaterów. Przełomowa adaptacja powieści Michaela Crichtona w reżyserii Stevena Spielberga — „Jurassic Park” — zrewolucjonizowała kino rozrywkowe, zapoczątkowała nową erę efektów specjalnych i uruchomiła dwie trylogie, które łącznie przyniosły ponad 6 miliardów dolarów przychodu na całym świecie.

Teraz, wraz z „Jurassic World: Odrodzenie”, rozpoczyna się nowa era emocji-chcieliśmy stworzyć film, który będzie początkiem, ale jednocześnie pozostanie osadzony w świecie poprzednich części — mówi długoletni producent serii, Frank Marshall. — Nadal rozwijamy ideę, że „życie znajdzie sposób”, tym razem w innej historii, łączącej przygodowy klimat filmu. Mamy nowych bohaterów, nowe miejsce akcji i nowe dinozaury — niektóre z nich naprawdę bardzo się zmieniły… na gorsze. Jednocześnie to, co ekscytuje mnie, to fakt, że udało się odnaleźć ton zbliżony do oryginalnego „Jurassic Park

SPIELBERG I KOEPP TWORZĄ NOWĄ PRZYSZŁOŚĆ

Pomysł na nowy film narodził się niemal natychmiast po tym, jak w 2022 roku „Jurassic World: Dominion” zakończył drugą trylogię i pożegnał obsadę obu serii. Wtedy scenarzysta filmowych hitów David Koepp — autor scenariusza do „Jurassic Park” oraz „Zaginionego świata” — odebrał telefon od Stevena Spielberga.

Zapytał: „Hej, chcesz zrobić jeszcze jeden z tych filmów?” — wspomina Koepp. Odpowiedź oczywiście brzmiała: tak. Praca nad historią ze Stevenem to czysta przyjemność, nam fantastycznie się pracuje razem.

Spielberg i Koepp rozpoczęli współpracę od rozważań nad głównym motywem serii. — „Życie znajdzie sposób” to, dla mnie, zawsze jest sedno tej opowieści — mówi Koepp. Może odnosić się dosłownie do fabuły o uporczywości natury, reprezentowanej przez nasze dinozaury, ale też do bohaterów i tego, co przeżywają. Przetrwają i dadzą sobie radę. Albo i nie!

Pomysły Koeppa i Spielberga skupiły się na tym, jak wyglądałby świat po wydarzeniach z „Dominion”, które sprawiły, że cała planeta została nagle zalana przez dziko żyjące dinozaury. Sięgając po inspiracje do książek Michaela Crichtona i opierając się na jego naukowych założeniach, doszli do wniosku, że nowa era współistnienia ludzi i dinozaurów nie potrwa długo, ponieważ większość współczesnego świata byłaby dla tych stworzeń nieprzyjazna, jeśli nie wręcz toksyczna.

I tak, teraz dinozaurom znów grozi wyginięcie. Jedynymi miejscami, gdzie wciąż mogą przetrwać, są tropikalne rejony wzdłuż równika.

Tutaj, w ciepłych wodach, morskie giganty jak Mozazaur polują na pożywienie w pobliżu Île Saint-Hubert, wyspy położonej 227 mil od północno-wschodniego wybrzeża Ameryki Południowej. Porasta ją bujny las deszczowy z niskimi górami i namorzynowymi bagnami. Na wyspie znajdują się również ruiny starożytnej cywilizacji oraz ślad po nowszym przedsięwzięciu: tajnym ośrodku badań i rozwoju należącym do InGen – firmy, która sklonowała dinozaury na potrzeby nieudanych parków rozrywki z pierwszych dwóch trylogii „Jurassic”. Coś poszło katastrofalnie nie tak w głębi dżungli 18 lat temu, i teraz Île Saint-Hubert jest strefą zakazaną –potworne konsekwencje nieposkromionej pychy dają znać o sobie.

Tworząc nowy „zaginiony świat”  Koepp i Spielberg wymyślili fabułę misji o farmaceutycznym gigancie, który wysyła zespół specjalistów pod przykryciem (i jednego rozsądnego naukowca) na Île Saint-Hubert, by pobrać DNA trzech olbrzymich stworzeń z okresu kredy, po jednym z największych przedstawicieli ich gatunku: Quetzalcoatlus (powietrzny), Mozazaur (wodny) i Titanosaur (lądowy).

Powód? Wykorzystać materiał genetyczny tych stworzeń do produkcji leków na choroby serca.

„Podczas badań odkryłem, że niektóre dinozaury, szczególnie te większe, miały wyjątkowo długie życie, a to dzięki temu, że prawie nie chorowały na serce” – mówi Koepp. „Stąd narodził się pomysł, że z ich DNA można by stworzyć lek, bo najczęstszą przyczyną śmierci ludzi są choroby serca. To, co było fajne w tym założeniu, to fakt, że pasowało do głównego tematu serii: ‘życie znajdzie drogę’. Wydłużanie życia! Każdy może się z tym utożsamić! Dla mnie to był ważny powód – połączony z obietnicą ogromnego zarobku dla zespołu – dla którego mądrzy, kompetentni ludzie podjęliby ryzyko wyprawy w najbardziej niebezpieczne miejsce na świecie”.

Aby utrudnić tę wyprawę, Koepp i Spielberg wymyślili wątek poboczny o rodzinie Delgado, której statek miał do czynienia z dinozaurem i której los komplikuje cel i sumienia zespołu łowców dinozaurów.

Spielberg i Koepp chcieli także stworzyć sekwencje akcji, jakich jeszcze nie było w filmach z serii „Jurassic”. Spielberga szczególnie zaintrygowały możliwości, jakie daje Mozazaur przemierzający oceany. Koepp poszedł za tym pomysłem. „Spodobała mi się myśl, że część filmu mogłaby być morską przygodą” – mówi Koepp. „Nigdy wcześniej czegoś takiego nie widziałem w filmach Jurassic, a to byłby nowy sposób, by uchwycić surowe piękno świata przyrody.

_{Koepp i Spielberg zainspirowali się również materiałem z powieści Crichtona, który nie został wykorzystany w pierwszych dwóch filmach z serii – w tym napiętą sceną rozgrywającą się na rzece, gdzie bohaterowie natrafiają na śpiącego w lagunie T. Rexa, odpoczywającego po posiłku. „Zawsze podobał nam się ten moment z powieści Jurassic Park” – mówi Koepp. Jeszcze na początku lat 90., gdy pracowali nad pierwszym filmem, „rozważano wstawienie tej sceny, ale liczba ujęć, które można było wtedy zrobić z użyciem CGI, była ograniczona, więc z powodów budżetowych i czasowych z niej zrezygnowano. Dlatego jedną z pierwszych decyzji, jakie podjęliśmy ze Stevenem przy, było umieszczenie tej sceny w nowej historii. Poza tym T. Rex to gwiazda tych filmów – musiał się choć na chwilę pojawić. A ta scena wydawała się idealna.}

JURASSIC WORLD: ODRODZENIE w kinach od 4 lipca br.