„Przerażający, zabawny, porażająco smutny i pełen niespodzianek; zwykle takie powroty się nie udają, ale Danny Boyle i jego czterech muszkieterów dają nam to, na co czekaliśmy – gorączkę, energię i maniakalny niepokój” („The Guardian”), „uzależniająca porcja czystego kina” („Mirror”), „Jeśli pierwsza część uchodzi za jeden z najważniejszych brytyjskich filmów, z radością można powiedzieć, że jego następca jest równie dobry, jeśli nie lepszy. Bohaterowie, których znamy, dorośli. Szaleństwo ich młodości zastąpiło smutne poczucie upływającego czasu, żal, strach, świadomość straconych szans, także świadomość śmiertelności” („Herald”). To tylko niektóre recenzje spośród dziesiątek entuzjastycznych opinii o „T2 Trainspotting”, drugiej części kultowego obrazu lat dziewięćdziesiątych XX wieku.
Pierwsza część „Trainspotting” na zawsze zmieniła brytyjskie (a może i światowe) kino. Później nic nie było już takie samo. Boyle pokusił się o pokazanie czegoś, czego kino wcześniej nie miało odwagi pokazać. Dzikość, brawurę, śmiałość, zdeptanie wszelkich przejawów obyczajowego tabu. I wygrał! Taki był „Trainspotting”, dziś zaliczany do grona najważniejszych filmów w historii kinematografii brytyjskiej.
Po dwudziestu latach Danny Boyle (dziś już laureat Oscara za „Slumdog. Milioner z ulicy”) ponownie spotkał się z tą samą ekipą i pokazał – znów brutalnie szczerze i bezkompromisowo – kim są dziś ci, którzy dwie dekady temu z dziką zawziętością niszczyli swoje życie.
Przed dwudziestoma laty otrzymaliśmy smutny, porażająco szczery obraz wyrzutków zamieszkujących przedmieścia Edynburga, ale tak naprawdę dostaliśmy coś więcej – panoramiczny obraz życia ludzi bez nadziei, którzy zamieszkują przedmieścia całego świata.
Bohaterowie „Trainspotting” byli nieustraszeni, wiecznie czymś otumanieni, bezmyślni i zbuntowani. Mark Renton (Ewan McGregor) jako pierwszy postanowił zerwać z życiem wiecznego rebelianta. Nie zostawił po sobie jednak dobrego wrażenia, jak zawsze, poszło o pieniądze. Teraz wraca do miasta, w którym ma tyle samo wrogów, ilu przyjaciół. Przy czym wrogowie są bardziej zdesperowani. Czas wyrównać rachunki.
Kim są dzisiaj ci, których brak kompasu moralnego i jakichkolwiek zasad uczynił smutną wizytówką końca ubiegłego wieku? Łatwo było pójść tu na łatwiznę, przedstawiając kolejny etap degrengolady czterdziestoletnich dziś mężczyzn albo – grając na kontrze – pokazać smutnych panów w przyciasnych garniturkach, którzy odrabiają pańszczyznę w korporacjach. Boyle’owi udało się uciec od banału, nie poszedł żadną z tych dróg. Pokazuje natomiast smutny portret „szpetnych czterdziestoletnich”, by posłużyć się cytatem z klasyka. Portret malowany grubą kreską, bez upiększeń. Nie oznacza to jednak, że film jest smutną odą do zbliżającej się starości, rozpaczliwym rozliczeniem z przeszłością i marzeniami. Nie, widzów czeka wiele zaskoczeń, niespodzianek, mnóstwo ciętego brytyjskiego humoru i porządna rozrywka. To nie jest film dla grzecznych chłopców.
W filmie zobaczymy Ewana McGregora (dla którego pierwsza część „Trainspotting” stała się przepustką do światowej kariery), Jonny’ego Lee Millera w roli nieco demonicznego Sick Boya, Ewena Bremnera, który ponownie wciela się w postać legendarnego „Spuda”, oraz Roberta Carlyle’a jako Begbiego.
Czym są pliki „cookies”.
Podobnie jak większość witryn internetowych i nasza witryna korzysta z plików „Cookies”. Są to małe pliki tekstowe zawierające ciąg znaków, które serwer wysyła na Twój komputer stacjonarny, tablet lub telefon komórkowy przy każdej wizycie na stronie internetowej. Ciasteczka przechowywane są na Twoim komputerze, a serwer otrzymuje je za każdym razem, kiedy odwiedzasz stronę. Większość witryn internetowych używa tej technologii w celu zaprezentowania lepszej oferty usług, personalizacji doświadczenia użytkownika lub po prostu w celach statystycznych.
Ściśle niezbędne pliki “cookie”
Pliki te są konieczne do zapewnienia prawidłowego funkcjonowania strony i nie mogą zostać wyłączone w naszym systemie. Zazwyczaj aktywowane są jedynie w odpowiedzi na działania podejmowane przez użytkownika na stronie, co sprowadza się do żądania realizacji usługi, na przykład ustawienia preferencji dotyczących prywatności, logowania do systemu lub wypełniania formularzy. Użytkownik może zablokować te pliki lub też włączyć powiadomienia o tych plikach w ustawieniach swojej przeglądarki. Należy jednak liczyć z się tym, iż pewne funkcjonalności strony mogą zostać ograniczone.
Używane ciasteczka:
Analityczne pliki „cookie”
Pliki wykorzystywane są do celów statystycznych i umożliwiają prowadzenie licznika odwiedzin stron oraz źródeł ruchu w celu pomiaru i podniesienia wydajności działania strony. Dzięki tym plikom jesteśmy w stanie określić, które strony są najbardziej, a które najmniej popularne, a także zobaczyć, w jaki sposób użytkownicy poruszają się po witrynie. Dane zbierane przez ciasteczka analityczne są danymi zbiorczymi i w związku z tym są całkowicie anonimowe. Wyłączenie tych ciasteczek uniemożliwi nam określenie kiedy użytkownik odwiedził stronę.
Używane ciasteczka:
Funkcjonalne pliki „cookie”
Pliki te pozwalają zapewnić lepszą funkcjonalność i dostosowanie do preferencji użytkownika, na przykład treści wideo. Możemy ustawić je za pośrednictwem dostawcy zewnętrznego, którego usługi uwzględniamy na naszych stronach. Wyłączenie tych ciasteczek może ograniczyć niektóre lub wszystkie powyższe funkcjonalności.
Używane ciasteczka:
Pliki „cookie” do targetowania reklam
Pliki ustawiane przez naszych partnerów reklamowych. Mogą być wykorzystywane przez nich do tworzenia profilu zainteresowań użytkownika i wyświetlania właściwych reklam na innych stronach internetowych. Pliki te identyfikują przeglądarkę i urządzenie użytkownika. Deaktywacja tych ciasteczek spowoduje, że użytkownik nie będzie widział naszych ukierunkowanych reklam wyświetlanych na innych odwiedzanych przez siebie stronach.
Używane ciasteczka:
